Polecamy

niedziela, 04 grudnia 2011 00:40

Obsługa zasilaczy komputerowych

Oceń ten artykuł
(0 głosów)


Jeśli chodzi o potrzeby laboratoryjne, zasilacz komputerowy (zwłaszcza o dużej mocy) jest najlepszym wyborem. Daje on prąd o bardzo dużym natężeniu i niskim napięciu, co jest bardzo pomocne przy prowadzeniu elektrolizy. Jednak samo posiadanie zasilacza nie wystarczy - aby efektywnie z niego korzystać trzeba choć trochę wiedzieć jak się go obsługuje.


Zasilacze AT

Taki zasilacz można odróżnić po tym, że ma własny włącznik. Przez to nie może być kontrolowany z płyty. Takie zasilacze dawno temu zostały wycofane z użytku, jednak na giełdach można je jeszcze czasem kupić.
Najważniejszą rzeczą jaką trzeba zapamiętać są kolory przewodów wychodzących z zasilacza. Interesują nas następujące kolory:

KolorNapięcie
Czarny Uziemienie (masa)
Pomarańczowy +3,3 V
Czerwony +5V
Żółty +12V
Niebieski -12V
Biały -5V

Z takiego zasilacza można uzyskać wiele różnych napięć. Jeśli podłączymy kable do wyjścia +12V i uziemienia, to na końcach uzyskamy napięcie 12 V. Jeśli podłączymy jaednak kable do wyjść +12V i +5V, to uzyskamy napięcie 7 V. Z kolei jeśli podłączymy kable do wyjść 5V i -5V to otrzymamy 10V. Kombinacji jest bardzo wiele i dzięki temu można uzyskać napięcia 1,7V, 3,3V, 5V, 7V, 8,3V, 8,7V, 10V, 12V, 15,3V, 17V i 24V. Trzeba jednak pamiętać że duże natężenie prądu dają w zasadzie tylko wyjścia +5V i +12V, co jest opisane na tabliczce znamionowej. Połączenia kombinowane np. 7V dają właściwe napięcie tylko przy bardzo małym natężeniu. Jeśli używamy prądu z zasilacza do elektrolizy, to biegun + stanowi wyjście o wyższym napięciu a - wyjście o niższym, np. jeśli podłączyliśmy kable do wyjść 12V i 5V to kabel 12V to plus a 5V to minus. Problemem może być to że tylko wyjścia 3,3V i 5V podają zazwyczaj najwyższe natężenie, jednak przy syntezie chloranów i nadchloranów są to akurat takie napięcia jakich potrzebujemy.

Zasilacze ATX


Najważniejszą różnicą między zasilaczem ATX a AT jest to, że ten pierwszy może być włączany bezpośrednio z płyty głównej. Ma on też dodatkowe wyjście które podaje napięcie nawet jeśli zasilacz jest wyłączony. Najlepszym złączem do podłączania czegokolwiek w takim zasilaczu jest złącze płyty głównej. Można kable podłączać do złącza, a można je odciąć i robić to metodą skręcania przewodów. Rozłożenie kabli w typowym złączu płyty głównej (w standardzie ATX 1.2) pokazuje ten rysunek:


Wyjście 5VSB podaje napięcie zawsze gdy zasilacz jest podłączony do sieci. Nie ma ono większego wykorzystania gdyż podaje bardzo mały prąd rzędu 0,5 - 2 A. Aby włączyć zasilacz, należy zewrzeć styk P_ON i któryś z styków Gnd (masa), np. przez wsadzenie odpowiednio zgiętego spinacza do papieru.
I to by było w zasadzie wszystko co należy wiedzieć o obsłudze zasilaczy kopmuterowych. Udanych eksperymentów!

Artykuł napisał:
Tweenk


Czytany 13446 razy Ostatnio zmieniany czwartek, 15 grudnia 2011 00:57
Zaloguj się, by skomentować