TMDD to materiał wybuchowy inicjujący z rodziny nadtlenków: 1,3,8,10-tetraaza-5,6,12,13-tetraoksacyklotridekano-2,9-dion albo TetraMetylenoDiperoksyDikarbamid. Gęstość TMDD jest bardzo niska: zaledwie 0.24g/cm³. Związek bardzo podobny to HMTD i TCAP zarówno z wyglądu (biały, krystaliczny proszek) jak i właściwościami: tak samo wrażliwy ognień, ale o wiele mniej wrażliwy na bodźce mechaniczne niż HMTD. Można go bezpiecznie przechowywać nawet przez rok - przechowuje się go niczym nie zalanym, ponieważ TMDD na powietrzu rozkłada się skrajnie powoli. Reaguje on egzotermicznie z metalami, co prowadzi do detonacji. Na otwartej przestrzeni spala się bardzo szybko, w większych ilościach detonuje, podobnie jak HMTD. Otrzymany w 1914 roku przez dwóch Niemców: Girsewalda i Siegensa.

Odczynniki:

• Mocznik (najlepiej czda) CO(NH₂)₂
• Aldehyd mrówkowy 35%-38% (formalina) HCHO
• Perhydrol 35% H₂O₂
• Kwas azotowy 65%-70% HNO₃ ostatecznie kwas siarkowy 50% H₂SO₄
• Woda
• 5% roztwór wodorowęglanu sodu NaHCO₃

Skąd to wziąć?
Mocznik, formalinę i kwas azotowy trzeba kupić w sklepie chemicznym lub przez Internet. Perhydrol oprócz standardowych źródeł można kupić w sklepie budowlanym. Ewentualnie zanieczyszczony mocznik można kupić w sklepie ogrodniczym jako nawóz.

Otrzymywanie z użyciem kwasu:

Sprzęt:

• Mieszadełko
• Źródło ciepła
• Filtr lub sączek
• Łaźnia wodna
• Termometr
• Kolba okrągłodenna

Do kolby wlewamy 16ml aldehydu mrówkowego (formalina, wodny roztwór HCHO) i 22ml perhydrolu. Wymieszać wszystko i dodać 6g mocznika. Mocznik nie musi być koniecznie czda, jeśli użyjemy bardziej zanieczyszczonego mocznika, a szczególnie technicznego to produkt końcowy musimy bardzo dobrze przemyć.

Do tego momentu zawartość kolby nie rozgrzewała się, ale wstawiamy kolbę na łaźnie wodnej z lodem, aby roztwór oziębić do temperatury 10°C.



Z wkraplacza dodajemy kroplami 12ml kwasu azotowego (lub siarkowego), ciągle mieszając i utrzymując temperaturę około 18-20°C.

Podczas dodawania kwasu mogą powstać kryształki, nie jest to TMDD, rozpuści się nam to przy dodaniu wody. Po dodaniu całego kwasu, wyjmujemy kolbę z łaźni i odstawiamy na 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszanina powinna przybrać kolor nieco ciemniejszy. Dodajemy teraz około 100ml wody. Wytrąci się nam TMDD. Jeśli będziemy teraz całość trzymać 24 godziny otrzymamy 70% TMDD względem mocznika a po 48 godzinach 90%.

(po dwóch godzinach....)

Odstawienie na dłużej nie daje większych efektów. Kryształki należy przemyć dużą ilością wody, potem acetonem i 5% roztworem wodorowęglanu sodu.

Otrzymywanie z użyciem kwasu (szybka)

Do kolby wlać 25ml aldehydu i dodać 15g mocznika. Do drugiej kolby nalać 45mL perhydrolu i dodać 12mL kwasu azotowego. Ostrożnie wymieszać obydwa roztwory ze sobą a następnie podgrzać do 40°C na około 30 minut. Przefiltrować kryształki i przemyć roztworem wodorotlenku sodu. Potem wysuszyć kryształki. Zysk jest bardzo duży i wynosi aż 99% względem mocznika.

Otrzymywanie bez użycia kwasu

Do kolby nalać 20mL aldehydu i dodać 10g mocznika. Dodać 50mL perhydrolu. Następnie podgrzać roztwór do 40°C i utrzymać temperaturę przez 48h. Przefiltrować kryształki i przemyć wodą (nie trzeba wodorowęglanu). Potem wysuszyć. Zysk wynosi około 70% względem mocznika.

Bezpieczeństwo
Jako iż jest to materiał wybuchowy inicjujący z rodziny nadtlenków nie należy go wykonywać w większych ilościach niż 10g. Mimo iz jest mniej wrażliwy niż HMTD, należy obchodzić się ostrożnie. Ostrożnie ze stężonymi kwasami - należy zachować przedstawioną kolejność dolewania. Jako TMDD to nadtlenek to powoli rozkłada się na powietrzu (aczkolwiek wolniej niż HMTD) i podobnie jak HMTD reaguje z metalami. Należy się z nim obchodzić podobnie jak z HMTD.

Jeżeli synteza została wykonana prawidłowo 1,7g TMDD jest odpowiednikiem spłonki numer 8.

Artykuł napisał:

Jotun
Drobne poprawki i zdjęcia:
MaLuTkI