| Tetranitrometan |
 |
 |
 |
|
Bilans tlenowy jest oczywiście silnie dodatni (+49%). Prawdziwą moc i naturę ujawnia dopiero w mieszaninach z reduktorami. Materiały wybuchowe oparte na nim są bardzo silne (aż do 230% mocy TNT), lecz również bardzo wrażliwe. Używany jest również jako utleniacz w silnikach rakietowych. Pierwszy raz został otrzymany w 1857r. przez Sziszkowa. Otrzymywanie:Najpierw musimy zmontować aparaturę, potrzebne będą:
Odczynniki:
Istnieją jeszcze dwie inne metody otrzymywania tetanu:1. Nitrowanie acetylenu 100% kwasem azotowym w 50*C w obecności azotanu rtęci (II). Jest to metoda przemysłowa i była stosowana już w czasie II wojny światowej. Zachodzi wg reakcji: C2H2 + 6 HNO3 -> C(NO2)4 + CO2 + 4 H2O + NO2
2. Przepuszczanie ketenu przez zimny 100% kwas azotowy. Po reakcji wlanie produktów do wody, tetan wytrąca się jako oleista warstwa. Materiały wybuchowe z użyciem TeNMe Materały wybuchowe z tetranitrometanem są w dużej części bardzo wrażliwe na różne bodźce, np. pierwszy MW w tabeli (tetan z toluenem) jest bardziej niestabilna niż nitrogliceryna. Warto jeszcze wspomnieć o MW składającym się 10-40% parafiny i 60-90% tetanu, gdyż przy dużej sile jest odporny na bodźce mechaniczne.
Właściwości fabrycznych materiałów wybuchowych z użyciem TeNMe
Skład fabrycznych materiałow wybuchowych z użyciem TeNMe Bezpieczeństwo
Artykuł napsiał: Literatura:
|
Tetranitrometan (czteronitrometan, TeNMe, tetan, TNM) - C(NO2)4 lub CN4O8, jest bezbarwną lub bladożółtą, oleista cieczą o ostrym zapachu podobnym do tlenków azotu. Jest trujący, prawdopodobnie również rakotwórczy, drażni skórę. Do organizmu dostaje się głównie poprzez drogi oddechowe. Stężenie tylko 0.1ppm (0.00001%) w powietrzu jest już śmiertelne. Temperatura krzepnięcia wynosi 13.8*C, a wrzenia 125.7*C (z niewielkim rozkładem), gęstość 1.65g/cm3. Jest bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie 0.009g/100ml, za to dobrze rozpuszczalny w alkoholu i eterze. Tetranitrometan jest słabym MW w stanie czystym:
Do kolby wlewamy 21ml kwasu azotowego, ważne żeby kwas był bezwodny oraz żeby nie wlewać go więcej, gdyż inaczej wydajność bardzo spadnie. Nałożyć na kolbę nasadkę i w jej proste ramię włożyć termometr, a w boczne lejek. Nie wolno wkładać termometru bezpośrednio do kolby, gdyż gazy wydzielające się w czasie reakcji muszą mieć ujście. Kolbę schładzamy do 10*C na łaźni wodnej. Powoli dodajemy 47.2ml bezwodnika octowego porcjami po 0.5ml. Nie możemy pozwolić aby temperatura wzrosła powyżej 10*C, gdyż reakcja może się nam wymknąć spod kontroli. Po pierwszych 5ml ciecz w kolbie powinna się uspokoić na tyle aby dodawać do niej większe porcje bezwodnika, po 1-5ml cały czas poruszając kolbą. Pod dodaniu całego bezwodnika odłączamy całą aparaturę od kolby i jej szyjkę przecieramy szmatką. Przykrywamy kolbę odwróconą zlewką, wstawiamy do łaźni lodowej i zostawiamy w spokoju na tydzień. Łaźnia jest ważna, dzięki niej temperatura w kolbie będzie bardzo wolno wzrastać do temperatury pokojowej. Przy zbyt szybkim jej ogrzaniu zachodząca wciąż reakcja mogłaby się stać zbyt gwałtowna. Po tygodniu mieszaninę poreakcyjną wlewamy do kolby 500ml, w której jest 300ml wody. Tetranitrometan wydzielamy z mieszaniny poprzez destylację parą wodną. Dolną warstwę destylatu zlewamy, przemywamy rozcieńczonym roztworem wodorotlenku sodu, następnie wodą. Na koniec suszymy w eksykatorze z bezwodnym siarczanem sodu lub chlorkiem wapnia. Wydajność wynosi 14-16g, czyli koło 57-65%. Nie wolno destylować bezpośrednio, tylko parą wodną!!! Przy bezpośredniej destylacji może nastąpić wybuch!!!