Chlorek cyny istnieje w dwóch odmianach: chlorek cyny (II) SnCl₂ tworzący hydrat dwuwodny oraz chlorek cyny (IV) SnCl₄ tworzący hydrat pięciowodny. Używa się ich do różnych celów, m. in. jako związki wyjściowe do otrzymywania innych związków cyny oraz w analizie chemicznej. Dodatkowo chlorek cyny (II) znajduje zastosowanie jako reduktor w preparatyce organicznej (np. przy ostatnim etapie otrzymywania luminolu).

Odczynniki

• Stop lutowniczy
• Kwas azotowy HNO₃
• Kwas siarkowy H₂SO₄
• Kwas solny HCl
• Cynk Zn
• Chlor Cl₂ (otrzymany wg PRZEPISU)

Skąd to wziąć?
Stop lutowniczy można kupić w sklepach elektronicznych lub na Allegro w dużych ilościach. Kwas solny i azotowy dostaniemy w każdym sklepie chemicznym lub wysyłkowo, tu potrzebny jest rozcieńczony roztwór. Kwas siarkowy - wystarczy elektrolit ze stacji benzynowej. Cynk można uzyskać z płaskich baterii, jest to blaszka stanowiąca zarazem obudowę trzech ogniw, lub rzecz jasna kupić w chemicznym lub wysyłkowo.

Sprzęt

• Kolba, zlewka lub inne naczynie kwasoodporne
• Wkraplacz
• Zestaw do otrzymywania gazów

Stop lutowniczy to głównie ołów i cyna. Pierwszą rzeczą jaką trzeba zrobić jest roztworzenie stopu w kwasie azotowym. W tym celu stop lutowniczy zalewamy 5% kwasem azotowym (minimum 5 ml na każdy gram stopu), przykrywamy i zostawiamy na 3-5 dni. W tym czasie wytworzy się azotan cyny i azotan ołowiu. Utlenianie na gorąco jest sybsze, ale prowadzi do nierozpuszczalnego kwasu β-cynowego H₂SnO₃. Kiedy stop się rozpuści, do roztworu mieszając po kropli dodajemy ok. 15% kwas siarkowy dopóki strąca się biały osad. W ten sposób strącimy z roztworu siarczan ołowiu, zaś cyna pozostanie w roztworze. Odsączamy biały osad. Teraz można wydzielić cynę z roztworu przez wrzucenie kawałków cynku lub pyłu cynkowego. Po dwóch dniach na cynku wydzieli się metaliczna cyna. Odsączamy cynk razem z cyną i rozpuszczamy w jak najmniejszej ilości gorącego 25% kwasu solnego, po czym wstawiamy do lodówki. Wytrącą się kryształki chlorku cyny (II), zaś chlorek cynku pozostanie w roztworze. Należy je odsączyć i wysuszyć na talerzu ustawionym w ciepłym miejscu, np. na kaloryferze. Oczywiście jeśli mamy do dyspozycji czystą cynę to możemy ją bezpośrednio rozpuścić w jak najmniejszej ilości gorącego 25% kwasu solnego i dalej postąpić jak poprzednio.
Mając chlorek cyny (II) możemy go utlenić do chlorku cyny (IV). W tym celu przez 20-30% roztwór SnCl₂ · 2 H₂O otrzymanego w poprzedniej procedurze przepuszczamy bardzo wolny strumień chloru (w roztworze jednocześnie powinna być jedna bańka gazu) jednocześnie mieszając. W czasie przepuszczania chloru powstanie chlorek cyny (IV). Po kilkudziesięciu minutach (zależy od ilości chlorku cyny w roztworze) przestajemy przepuszczać strumień chloru. Otrzymany roztwór można wygotować aby otrzymać chlorek cyny (IV) w postaci krystalicznej. Innym sposobem na sporządzenie chlorku cyny (IV) jest powolne i ostrożne dodawanie do roztworu chlorku cyny (II) zmieszanego z kwasem solnym rozcieńczonego roztworu nadtlenku wodoru. Utleni on jony cyny Sn²⁺ do Sn⁴⁺. Roztwór jak poprzednio można wygotować aby otrzymać chlorek cyny (IV) w postaci krystalicznej. Aby mieć pewność że nie zawiera on chlorku cyny (II) trzeba użyć nadmiaru zarówno kwasu solnego jak i nadtlenku wodoru.