1,3,5-Trinitro-1,3,5-triazacykloheksan, (heksogen, cyklonit, cyklotrimetylenotrinitroamina, Hx, RDX)
Heksogen jest białą krystaliczną substancją nie posiadającą smaku ani zapachu. Jego gęstość wynosi d = 1,82 g/cm³, temperatura topnienia 204,5°C.
Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych. Nie jest zbyt wrażliwy na bodźce mechaniczne. Główny składnik plastików C4, C3, C2 i C1.

• Ciepło wybuchu: 5500 kJ/kg
• Próba Trauzla -480 cm³
• Prędkość detonacji 8780 m/s.

• Kwas azotowy dymiący, 99%
• Urotropina
• Wodorowęglan sodu (soda)
• Woda

Sprzęt:

• Kolba okrągłodenna dwu szyjna
• Termometr
• Zlewka
• Lejek
• Mieszadło

W kolbie kulistej zaopatrzonej w mieszadło i termometr, umieszcza się 330ml 99% kwasu azotowego (dymiącego). Kolbę umieszcza się w łaźni wodno-lodowej aby wyziębić kwas i zapobiec przegrzaniu mieszaniny reakcyjnej.
Gdy kwas wychłodzi się do temp. ok. 10°C, powoli, małymi porcjami dodajemy dobrze rozdrobnioną urotropinę (70g). Ważnym elementem dodawania urotropiny jest, by dodawać ją naprawdę małymi porcjami oraz dobre mieszanie, gdyż zbyt szybkie dodawanie wywołuje ogrzewanie się mieszaniny. gdy mieszaninę przegrzejemy powyżej 35-40°C całość możemy spokojnie wyrzucić.
Po dodaniu całej urotropiny całość mieszamy jeszcze kolka minut a następnie nie zaprzestając mieszania ogrzewamy do 55°C i utrzymujemy w tej temperaturze przez ok 5 min.
Po tym czasie całość wychładzamy do temperatury pokojowej i zawartość kolby wylewamy do zlewki zawierającej 4 krotnie więcej wody (ok. 1400 ml). Wytrącony osad sączymy i przemywamy. Najpierw zimną wodą, następnie gorącym 5% roztworem wodorowęglanu sodu i ponownie zimną wodą. Przemyty osad suszymy na powietrzu.

 

Artykuł napisał